پرنده بهشتی
پرنده بهشتی بعد از سه سال شروع به گلدهی می کند. بعد از سه سال بسته به اقلیم، خاک، فعالیت های نگهداری و واریته حدود ۱ –۴ سنبله گل در هر گیاه تشکیل می شود.
تشکیل گل در پرنده بهشتی در اغلب نواحی که این گیاه پرورش داده می شود به صورت فصلی است.
فتوپریود (نورگاه) اثری روی گلدهی پرنده بهشتی ندارد. شدت نور پایین ناشی از سایه دهی، باعث کاهش گلدهی شده و مشخص شده است که نور ضعیف با انرژی پایین سقط گل یا بادخوردگی (از بین رفتن گل تکامل یافته) را در گونه های مختلف افزایش می دهد که به احتمال ناشی از اثر آن روی جذب و توزیع مواد فتوسنتزی باشد.
به دلیل اینکه هر برگ در حالت طبیعی یک گل در محور خود تشکیل می دهد، تداوم ظهور برگ رابطه مستقیم با تولید گل دارد.
این گل به سرما حساس بوده و در مـناطق معتدل باید در گـلخانه پـرورش داده شود.دمای مناسـب در شـب °C10 –۱۳ و در روز °C20 –۲۲ است. گونه S. reginaeتنها گونه ای است که برای محصول دهی در زمستان در گلخانه های گرم و مرطوب کشت می شود.نور مستقیم می خواهد ولی اگر نور شدید باشد باید سایه ایجاد شود.عمق خاک درزمین اصلی یا گلخانه باید حدود cm50 باشد و از مواد آلی و کود دامی پوسیده غنی باشد. پرنده بهشتی در اغلب خاک ها رشد می کند. در اوایل تابستان به کود زیادی نیاز دارد. گیاه به مصرف کود دامی و کمپوست و افزایش کود به آب آبیاری به میزان حدود یک بار در ماه در طول تابستان به خوبی جواب می دهد. کود دامـی باید به میزان Kg/m24 –۵ در زمان آماده سازی خاک اضافه شود. مصرف کود حاوی N-P-Kبا نسبت ۵ –۱ –۳ و ۳ گرم نیترات پتاسیم، در هر لیتر آب با فاصله ۱۰ روز بسیار مؤثر است. این تیمار باید به مدت ۳ ماه به طور منظم انجام شود.
برای کاشت پرنده بهشتی در زمین، چاله هایی به ابعاد ۶۰ * ۶۰ سانتی متر حفر کرده و با خاک و کود دامی پر می کنند. تراکم کاشت حدود ۲ گیاه در متر مربع، بیشترین عملکرد را در سال اول محصول دهی ایجاد می کند. مدت زیادی طول می کشد تا گیاهان مستقر شوند. ریشه گیاه پرنده بهشتی توسعه زیادی داشته و باید مراقب بود که در زمان کاشت محدود نشود. حذف پاجوش ها (Offsets)و کاشت آن ها باید در اواخر بهار یا اوایل تابستان انجام شود.
نیاز آبی آن بالا است. این گیاه در طول تابستان حدود مرداد ماه، دارای یک دوره استراحت کوتاه بوده که در این مدت نباید آبیاری شود.
